The Hidden Truth in Architecture

Wychodząc od zagadnień odkrywania i ukrywania wywołujących wahania sensu, esej poddaje refleksji twórczą dwuznaczność pojęć prawdy i fałszu, która podpowiada idee i obrazy świadczące o płodnej wartości tej dychotomii. Opis przykładów postrzeganych jako węzły robocze stanowi refleksję nad architekturą jako dziełem sztuki, a tym samym nad jej wartością i znaczeniem formalnym. Przy takim podejściu architektura jest postrzegana jako metoda otwarta na złożoność i swobodnie przyjmująca przeciwstawne formy. Ukryta prawda współistnieje z jej własną poiesis.

Starting from the concept of unveiling and hidings, activating a fluctuation of sense, the essay reflects on the generating ambiguity of the true-false meaning, which suggests ideas and images that confirm the fertile value of the proposed dichotomy. The description of examples observed as working knots reflects on architecture as a work of art and, therefore, on its formal value and meaning. With this approach, architecture is described as a method open to complexity and free to accommodate antithetical forms. The hidden truth coexists with its own poiesis.